Ben Buraya Neden Geldim, Niçin Geldim, Nasıl Geldim ?

Ben Buraya Neden Geldim, Niçin Geldim, Nasıl Geldim ?

Merhabalar yazılarımı okuyan güzel insanlar. Ben deniz Aysima. Şimdi size yazmaya nasıl başladığımdan, nasıl blog açtığımdan bahsedeceğim. Biraz tanıtım yazısı gibi olacak aslında. Öncelikle şunu söylemeliyim ki yıllardır yazmayı severim. Fakat şimdiye kadar hep kendime yazdım. Kimseye okutmadım yani. Kısmet şimdiyeymiş.

Ağustos 2017’de Balıkesir Üniversitesi/İktisat bölümünden mezun oldum. İktisat fakültesinden mezun olanlar bilir, mezun olmadan işsiz kalacağımızı biliriz. Mezun olduktan sonra boş durmamak için garsonluk yapmaya başladım. Altı ay çalıştım, daha sonra bir fabrikada iş buldum. Masabaşı personel olarak çalışacaktım. Ancak işler hiç de öyle olmadı. Bir buçuk ay çalıştım ve tam bir hafta önce istifa ettim. Anladım ki insana saygının olmadığı hiçbir yerde çalışamayacağım.

Ekonomik dar boğaz bir yandan, işsizlik bir yandan, boşluğa düşmenin verdiği huzursuzluk bir yandan gelince depresyon bana kapılarını sonuna kadar açtı. İnanılmaz bir mutsuzluk… Peki böyle mi devam edecektim? Tabii ki hayır. Bir şeyler yapmalıydım. Öncelikle şunu söyleyeyim psikolojik olarak kendinizi çıkmazda hissettiğiniz zaman mutlaka bir uzmana başvurun. Çünkü ben de aynen böyle yaptım. Bu yeterli mi? Asla hayır, sizin de çabalamanız, kendinizi iyi etmeye çalışmanız gerekmektedir. Ben de bunun yollarını aramaya koyuldum, bilgi ve tecrübelerimi harmanlayıp zevklerimle buluşturmaya karar verdim. Bu yüzden bloğumun adı Olumlu Yaşam. Kendi hayatımı olumlu yapmak için uyguladığım ne varsa size de aktarmak istedim. Umarım yazılarım size faydalı olur ve okurken keyif alırsınız. Nasıl başladığımı da anlatmak istiyorum.

Yüksek lisans yapma kararımı zaten çoktan almıştım. Artık buna yoğunlaşmaya karar verdim. Bir yandan da beni mutlu edecek şeylerin arayışına girdim. Kendime biraz zaman tanımaya karar verdim. Arınmalı, zihnimi boşaltmalıydım. İnternetten iş ilanlarına bakarken makale sitelerinde, bloglarda dolaşırken buldum kendimi. Sonra dedim ki neden olmasın. Zaten uzun zamandır aklımda, bir blog açma düşüncesi vardı. İki arkadaşımın da desteği üzerine tamam dedim. Biraz bodoslama daldığım için bu yazıyı yazmak üçüncü günde aklıma geldi. Üç gündür musmutluyum. Param yok, işim yok, yazılarım ve huzurum var. Muazzam değil mi? İlk yazımda da iyi hissetmeye dair uyguladığım ne varsa yazdım. Belki birinin bir anını güzelleştiririz, belki bir tebessüm bırakırız yüzlerde, olamaz mı? Umarım olur.

İnsanlara güzel şeyler aktarmayı oldum olası sevdim. Negatif düşünüp insanların içini karartanları da bir o kadar sevmedim. Kötü ve negatif insanlardan uzak durun canlarım. Hayat yaşamayı bilmezseniz acımasızdır, bize der ki; ya bu deveyi güdeceksin ya bu diyardan gideceksin. Ne zaman gideceğimiz meçhul. O zaman bu deveyi güdeceğiz. Yani mutlu olmak için elimizden gelen her şeyi yapacağız. Hem bir şey söyleyeyim mi? Yaşamayı bilirseniz de mutluluğun kolları size hep açık. Bir koşup sarılmaya bakar. Artık buralardayım. Yazılarımı okuyup beğenirseniz yorumlarınızla yazılarımı süsleyebilirsiniz. Siz de bana mutluluk katmış olursunuz. Koskocaman sevgilerimi, pozitif enerjimi, mutluluk dileklerimi gönderiyorum. Hoşça kalmanız dileğiyle.